Bursztyn Polski polerowany naturalny Bałtycki 2-3cm [1.4-2gram]

Jednym ze sposobów na sprawdzenie prawdziwości bursztynu jest rozgrzanie go/ostrożne podpalenie. Prawdziwy bursztyn po tym zabiegu będzie wydzielał przyjemny, leśny, żywiczny zapach. Inną metodą jest test elektrostatyczny. Potrzyj bursztyn o naturalny materiał np wełnę a następnie przyłóż do niego drobne kawałki papieru. Bursztyn przyciągnie drobne kawałki papieru oraz kurz.

Bursztyn ma jedną z najstarszych i najbardziej szczegółowych tradycji historycznych spośród wszystkich kamieni leczniczych. Znajduje się w praktycznie każdym znanym lapidarium, tekście opisującym kamienie szlachetne i ich moce. W różnych okresach był wart więcej niż złoto i był zaciekle pożądany przez królów i carów, papieży i cesarzowe.

Bursztyn to skamieniała żywica drzewna sprzed milionów lat. Żywica to materiał organiczny, który wydziela się z wiecznie zielonych drzew jako mechanizm samoleczenia. Kiedy drzewo jest zranione, na przykład jeśli kończyna jest złamana, żywica wycieka, aby uszczelnić złamany obszar. Stwardniały sok powstrzymuje owady i choroby przed inwazją na drzewo. Żywica działa dokładnie tak samo jak nasza krew, krzepnie i twardnieje na otwartej ranie. Żywica zaczyna być lepka, ale szybko twardnieje. Jeśli żywica zostanie zakopana, zacznie skamieniać. Jeśli pozostanie nienaruszona przez kilka tysięcy lat, żywica staje się kopalem. Jeśli pozostawi się go na miliony lat, stanie się bursztynem. Bursztyn bałtycki jest najstarszą odmianą, jego wiek waha się od 30-320 milionów lat. Indonezyjski „niebieski” bursztyn ma 10-23 miliony lat, podczas gdy odmiana kolumbijska ma zaledwie 3-16 milionów lat.

Bursztyn można wydobywać na wiele sposobów w zależności od lokalizacji. Może być naturalnie wyrzucany przez fale i zbierany na plażach, wydobywany przez pogłębianie lub nurkowanie lub wykopywany w odkrywkach i podziemnych tunelach. Bursztyn często spotykany jest w połączeniu z węglem (będącym również skamieniałymi szczątkami drzew) oraz innym materiałem roślinnym.

Bursztyn to skamieniała żywica drzewna. Jest to jeden z nielicznych „organicznych klejnotów” powstałych w wyniku procesów biologicznych, a nie geologicznych. W niektórych przypadkach klejnoty organiczne zawierają tę samą substancję mineralną, taką jak kalcyt lub aragonit, która jest generowana w procesach nieorganicznych. Klejnoty organiczne są oceniane na podstawie tych samych cech, co klejnoty nieorganiczne – na podstawie ich piękna i trwałości. Organiczne kamienie szlachetne są zwykle bardziej miękkie i można je łatwo wyrzeźbić i polerować prymitywnymi metodami, dlatego wiele najwcześniejszych elementów biżuterii wykonano z organicznych kamieni szlachetnych.