Gagat (jet, dżet) polerowana bryłka 2.5-3cm

Gagat nosi również nazwę Jet lub Dżet.

*Kamienie polerowane są w bębnie wraz z serią materiałów ściernych, aż szorstkie krawędzie staną się gładkie i zaokrąglone. Pomimo że kryształy obracają się w bębnie zazwyczaj kilka tygodni, mogą posiadać drobne rysy, ubytki czy nierówności. Jest to cecha charakterystyczna dla kamieni naturalnych i świadczy wyłącznie o naturalności i wyjątkowości cech estetycznych kamieni naturalnych jako surowca i w tym zakresie nie stanowi wady. 

Gagat to jeden z najstarszych kamieni szlachetnych używanych przez ludzkość, którego tradycje sięgają najdalszych zakątków prehistorii. Został zawarty w wielu starożytnych, średniowiecznych i współczesnych lapidarium, tekstach opisujących kamienie szlachetne i ich moce. Jet został znaleziony w wielu prehistorycznych miejscach, od Szwajcarii po południowo-zachodnią Amerykę, wyrzeźbiony w talizmanach, takich jak Wenus z Monruz, lub wyrzeźbiony i wywiercony jako koraliki. Ponieważ Jet, podobnie jak Amber, jest bardzo miękki, jest szczególnie łatwy do rzeźbienia i kształtowania. W rezultacie oba te organiczne kamienie szlachetne były bardzo popularne wśród prehistorycznych ludzi, gdziekolwiek je znaleziono, często wyrzucane na plaże po burzy.

Jest to organiczny kamień szlachetny, stworzony z wiecznie zielonego drewna pod wysokim ciśnieniem i od czasu do czasu na jego powierzchni pojawiają się ślady przypominające drewno. Choć młodszy niż większość mineralnych kamieni szlachetnych, jest najstarszym z organicznych klejnotów i został datowany już na okres środkowej jury (201-145 milionów lat temu). Jet jest synonimem koloru czarnego, ale może być również ciemnobrązowy, a nawet zawierać inkluzje pirytu, które nadają mu metaliczny połysk. W najstarszych lapidarium klejnot ten nazywa się Gagates, co jest grecką nazwą legendarnej rzeki, z której rzekomo pochodzi czarny klejnot. Nazwa ewoluowała z biegiem czasu od Gagates, przez francuskiego Jaieta, aż do angielskiego Jet.

Gagat powstał z uwęglenia drzew z rodziny araukarii, które powszechnie rosły w Europie przed 180 milionami lat (w jurze). Powstał w środowisku wodnym, bez dostępu tlenu. Ostatecznie ukształtował się pod ciśnieniem warstw skalnych. W postaci niewielkich węglistych wkładek występuje w skałach osadowych.