Koral bransoletka na gumce

Koral był kiedyś uważany za roślinę, ale w rzeczywistości składa się z polipów. Nagromadzone masy szkieletowe z tych polipów tworzą koralowce. Koral można znaleźć w wodach Afryki i Japonii oraz u wybrzeży południowego Pacyfiku i Australii.

Legendarny grecki poeta Orfeusz napisał, że Koral jest „darem Ateny”. Orfeuszowi przypisuje się napisanie Hymnów Orfickich (VI wiek pne), które opisują niektóre z wielkich mitów greckich. W jednym z nich wiersze stwierdzają, że Czerwony Koral „powstał, gdy niedawno odcięta głowa Meduzy została położona przez Perseusza na wodorostach morskich, które wylewająca się krew zamieniła w kamień”. Wiersze później stwierdzają, że Koral jest „przyjacielem rolnika”, a zmieszany z nasionami może chronić uprawy przed niebezpiecznymi owadami, chorobami i burzami. Może być również używany do zapobiegania czarom, przeciwdziałania truciznom i ochrony przed rabusiami. Czterysta lat później starożytne greckie lapidarium „Cnota kamieni”, według Damigerona, podobnie stwierdził, że Koral „sprawia, że ​​ten, kto go nosi, jest niepokonany, potężny, nie dający się dotknąć, wolny od strachu i troski, łatwo wydając rozkazy i mający łatwy dostęp do wielkich”.

W epoce rzymskiej Pliniusz Starszy (23-79 n.e.), rzymski pisarz, przyrodnik i filozof również wspomniał o Czerwonym Koralu w swojej Historii Naturalnej . Napisał, że Coral może chronić marynarzy przed sztormami na morzu, a także przed uderzeniami piorunów; wierzono, że picie sproszkowanego korala zmieszanego z wodą lub winem chroni przed wszelkim złem. Ale uważaj, ostrzegł, jeśli Koral zostanie przypadkowo złamany, może wtedy stracić całą swoją moc. Rzymscy lekarze rutynowo zakazywali lekarstwom Coral. Jeden popularny eliksir powstał przez gotowanie koralu w roztopionym wosku, a następnie moczenie powstałej mieszaniny w alkoholu. Ta mikstura miała zwiększać pocenie się, leczyć gorączkę i inne „złe humory”. Inne lekarstwo wymagało okładu z korala i szafranu owiniętego w skórę kota i zawiązanego na szyi pacjenta. Ten dziwny okład miał podobno cudowne właściwości lecznicze, zwłaszcza w obniżaniu gorączki. Kiedy dodano do niego Szmaragd, mówiono, że moc została zwiększona.