Kalcyt optyczny, szpat islandzki – Kamień Wikingów

Magiczne właściwości: To kamień do znajdowania rozwiązań, ponieważ pomoże w odnalezieniu źródła problemu i jego usunięciu. Kalcyt optyczny jest również doskonałym kamieniem medytacyjnym ze względu na jego zdolność do wyrównania naszych czakr i oczyszczenia aury. Podczas pracy z tym kamieniem odblokowują się zdolności psychiczne, które popychają do bycia najlepszą wersją siebie.

Zdjęcia mają charakter poglądowy, bryłki mogą nie być idealnymi rombami. Kostki posiadają różną intensywność koloru i stopień przejrzystości. Ewentualna obecność spękań lub zagłębień to naturalna cecha kamienia.

Według nordyckich sag Wikingowie byli w stanie poruszać się po zamglonym Morzu Północnym za pomocą „kamienia słonecznego”, minerału o naturalnych właściwościach optycznych polaryzacji. Dziś naukowcy i historycy są zgodni co do tego, że legendarny Kamień Słoneczny Wikingów naprawdę istniał. Uważa się, że Wikingowie używali tego minerału jako nawigatora ze względu na jego zdolność polaryzacji światła, pozwalającą im zawsze znaleźć słońce bez względu na pogodę. Światło przechodzące przez przezroczysty kryształ zmienia kolor i jasność, gdy obracamy minerałem. Pod pewnym kątem światło pojawia się jako słaby, wydłużony żółty wzór, zwany Pędzlem Haidingera. Ten kształt wskazuje bezpośrednio na słońce.

W 2018 roku węgierscy naukowcy wykorzystali symulacje komputerowe do przetestowania islandzkiego drzewca i Iolitu jako narzędzi nawigacyjnych. Po 36 000 próbach ustalili, że Iolit może być używany jako kompas z dokładnością 92-100%. Szpat islandzki nie jest tak precyzyjny. Biały kalcyt optyczny jest wystarczająco dobry, aby utrzymać ogólny kurs, nie jest wystarczająco dokładny, aby dotrzeć do konkretnego punktu nawigacyjnego.

Wikiński kamień słoneczny został stosunkowo niedawno „odkryty” przez środowisko metafizyczne, więc nie znalazł się we wczesnych lapidarium, tekstach opisujących kamienie szlachetne i ich moc. Kalcyt jest niezwykle pospolitym i miękkim minerałem, co czyni go doskonałym wyborem do rzeźbienia, zarówno w starożytności, jak i współcześnie.