Lustro z obsydianu, obsydianowe lustro 8cm

Lustro z obsydianu jest jednym z najstarszych znanych sposobów odbijania obrazów. Pierwsze lustra z obsydianu powstały około 6000 lat temu w Mezoameryce, gdzie używano ich do celów rytualnych. Indianie uważali obsydian za kamień magiczny, a lustra z obsydianu były uważane za narzędzia do komunikacji z duchami. Minerał ten był szczególnie powiązany  z ich nocnym bogiem nieba, Tezcatlipoca, którego imię oznacza „Dymiące Lustro”. Uważano, że Tezcatlipoca patrząc w swoje Obsydianowe lustro ma zdolność widzenia wszystkiego, co dzieje się na tym świecie i w niebie. 

W czasach prekolumbijskich lustra z obsydianu były również używane do celów dekoracyjnych, jako ozdoby w świątyniach i pałacach. Słynne lustra z obsydianu zostały znalezione w ruinach pałaców azteckich i majów.

W Europie lustra z obsydianu zaczęły być popularne w epoce brązu, a w starożytnym Rzymie były uważane za luksusowy przedmiot. W renesansie lustra z obsydianu były często wytwarzane przez szklarzy i rzeźbiarzy jako ozdoby.

Magiczne właściwości obsydianu:

Nie jest to zwykły kamień, ale naturalne szkło uformowane z lawy wulkanicznej które stwardniałe tak szybko, że nie utworzyło żadnej struktury krystalicznej.

Czarny obsydian odsłania zaciemnione obszary podświadomości, aby zmusić nas do zwrócenia się ku swojemu prawdziwemu ja. Pomaga w badaniu nierozwiązanych problemów i szkodliwych postaw hamujących rozwój osobisty i duchowy. Działa szybko i może być przytłaczający, ponieważ wyrzuca negatywne emocje i trudne prawdy na powierzchnię, abyśmy mogli je doświadczyć i uwolnić.

Uważany za bardzo osobisty kamień ochronny. To cudowny talizman chroniący delikatne dusze i osoby bardzo wrażliwe.

Biorąc pod uwagę jego ostrość, uważa się, że kamień przebija ciemność, aby ujawnić prawdę.

Historia obsydianu:

Używanie obsydianu datuje się na starą epokę kamienną, a wiele kultur w dużym stopniu polegało na tym materiale w swoim codziennym, rytualnym i duchowym życiu. Konchoidalne pęknięcie Obsidianu pozwala mu rozpadać się na kawałki o zakrzywionych powierzchniach i bardzo ostrych krawędziach. Na całym świecie znajdywano go w postaci grotów strzał i włóczni, noży, ostrzy toporów, skrobaków i różnych innych narzędzi tnących. Prekolumbijscy Mezoamerykanie stworzyli miecz z obsydianowymi ostrzami zamontowanymi w drewnianym korpusie, zwanym macuahuitl, który był zdolny do zadawania przerażających obrażeń, a obsydianowe sztylety były podobno używane do upuszczania krwi i składania ofiar z ludzi. Na Bliskim Wschodzie ceniono go za ostrość i precyzję w rytualnym obrzezaniu, starożytni Melanezyjczycy szlifowali spiczaste elementy do tatuowania skóry, a mieszkańcy Rapa Nui (Wyspa Wielkanocna) wytwarzali wielofunkcyjne narzędzia zwane mata’a do przygotowywania i uprawy żywności. Wybrali także Obsydian jako źrenice oczu w swoich słynnych posągach – Moai, aby nadać im autorytet i duchową esencję.

Spójrz na Obsydianowe Lustro przy świetle świecy i poproś o zobaczenie duchowego przewodnika. Zamknij oczy, a potem otwieraj je bardzo powoli. Najlepiej patrzeć wtedy na lustro z przymrużonymi oczami. Być może uda się zobaczyć biało czarny kontur strażnika stojącego przy naszym ramieniu.

Najsłynniejszym Obsydianowym Lustrem jest to, które posiadał John Dee, szesnastowieczny astrolog i matematyk, doradca królowej Anglii Elżbiety I.

Ciekawostki o obsydianie:

Wiemy, że u zarania ludzkiej cywilizacji i pisma Obsydian był używany do celów rytualnych. W Egipcie noże obsydianowe były używane do ceremonialnych obrzezań, a także do wykonywania luster i różnych przedmiotów dekoracyjnych znajdowanych w grobowcach. Właściwa nazwa „Obsydian” została po raz pierwszy użyta przez Pliniusza Starszego (CE23-79), który nazwał ją na cześć rzymskiego obywatela/odkrywcy, Obsiusa, który „odkrył” ją w Etiopii. W starożytności i średniowieczu uważano, że obsydian wypędza demony i był używany jako pomoc w rytuałach. Używano go również do leczenia ran i łagodzenia bólu.